سؤال در نهج البلاغه آمده: اميرمؤمنان على (ع) در مسير كوفه به جبهه صفين به شهر انبار رسيد، در آنجا كدخداها و سران شهر به عنوان احترام به امام، از مركب‏هاى خود پياده شدند، و مطابق رسمى كه نسبت‏به شاهان داشتند، به سرعت‏به سوى على (ع) شتافتند، و در پيشاپيش او شروع به دويدن كردند . امام على (ع) به آنها رو كرد و فرمود: «اين كار شما چه معنى دارد؟» آنها در پاسخ گفتند: «اين رسمى است كه ما به وسيله آن، زمامداران خود را احترام مى‏كنيم .» امام على (ع) فرمود: «سوگند به خدا، زمامداران شما از اين كار سودى نمى‏برند، و شما خود را با اين كار به مشقت و سختى مى‏اندازيد و در آخرت بدبخت‏خواهيد بود، چقدر زيانبار است مشقتى كه در دنبالش كيفر الهى باشد، و چقدر سودمند است آرامشى كه در پرتو آن دورى از عذاب الهى باشد . » ⁽⁵⁾ اينك اين سؤال در اينجا مطرح مى‏شود كه دويدن در ركاب شخصيت‏ها و ابراز احساسات نمودن با توجه به اين فرموده اميرمؤمنان على (ع) نكوهيده است‏ يا پسنديده؟