1. شهادت در راه خدا
 شخصى از امام صادق عليه السلام پرسيد: آيا شهيدان در عالم قبر مورد بازخواست و رنج و زحمت قرار مى‏گيرند؟ حضرت فرمود همان جاى شمشيرى كه بر سر او هست (كه بر اثر زخم آن به شهادت رسيده) براى زحمت او كافى است «كفى بالبارقة فوق رأسه فتنة» (وسائل الشيعه 11 / 14)
 2. نماز شب

3. كامل نمودن ركوع

4. صدقه

5. نماز وحشت

6. حج
 7. مردن در شب و روز جمعه

8. ريختن آب روى قبر

9. خواندن سوره يس، قلم و ملك و خواندن بعضى از دعاها كه در كتب ادعيه ذكر شده است .
 (عالم برزخ در چند قدمى ما 125-116)
 نكته :
 در اينكه آيا در عالم برزخ تنها روح انسان مورد فشار و عذاب قرار مى‏گيرد يا اينكه قالب مثالى يعنى روح و جسم لطيف او شبيه عالم خواب در فشار قرار مى‏گيرد يا اينكه روح با همين جسد دنيوى رابطه برقرار كرده و خود را در فشار مى‏نگرد، هر سه قول بيان شده است و لكن همانطورى كه در ابتداى اين بحث بيان شد، ظاهراً منظور از قبر، روح است و فشار قبر به معناى فشار روح در آن عالم است .
 اشاره
 سعد بن معاذ از ياران بزرگ پيامبر در مدينه بود كه در جنگ هايى مانند جنگ بدر و احد و خندق شركت داشت. به هنگامى كه از دار دنيا رفت پيامبر اكرم در تشييع جنازه او شركت كردند و حضرت فرمود: سوگند به كسى كه جانم در دست اوست هفتاد هزار فرشته جنازه سعد را تشييع كردند. وقتى كار دفن به پايان رسيد مادر سعد كنار قبر آمد و گفت: «هنيئاً لك الجنّة يا سعد» اى سعد بهشت بر تو گوارا باد .
 رسول خدا به مادر سعد فرمود: چيزى را به طور جزم بر خدا حكم نكن «فانّ سعداً قد اصابته ضمّة» همانا اكنون فشار قبر سعد را گرفت .
 از علت آن جويا شدند، پيامبر فرمود: فشار قبر به خاطر كج خلقى سعد با خانواده‏اش بود . «نعم انّه كان فى خلقه مع اهله سوء». (بحار 6 / 220)

تفاوت نظام دنيا با نظام آخرت

 آيات‏
 1 - در دنيا مى‏توان سخنان را كتمان كرد در قيامت ممكن نيست:
 «لا يكتمون اللَّه حديثاً» نساء، 42
 سخنى را نمى‏توانند از خدا پنهان كنند .
 «يوم تبلى السرائر» طارق، 9
 در آن روز كه اسرار نهان (انسان) آشكار مى‏شود .

 2 - در دنيا مى‏توان از خود دفاع كرد و سخن گفت در قيامت ممكن نيست:
 «يوم لا ينطقون» مرسلات، 35
 امروز روزى است كه سخن نمى‏گويند (و قادر به دفاع از خويش نيستند).

 3 - در دنيا مى‏توان عذرخواهى كرد در قيامت ممكن نيست:
 «ولا يؤذن لهم فيعتذرون» مرسلات، 35
 به آنها اجازه داده نمى‏شود كه عذرخواهى كنند .

 4 - در دنيا مى‏توان براى نجات از عذاب و شكنجه فرار كرد در قيامت ممكن نيست:
 «اين المفرّ كلاّ لا وزر» قيامت، 11-10
 آن روز انسان مى‏گويد راه فرار كجاست؟ هرگز چنين نيست و پناهگاهى وجود ندارد .

 5 - در دنيا مى‏توان كار خود را به دوش ديگران انداخت و در قيامت ممكن نيست:
 «لا تزروا وازرة وزر اخرى» فاطر، 18
 هيچ گنه كارى بار گناه ديگرى را به دوش نمى‏كشد .

 6 - در دنيا مى‏توان در مشكلات به كسى يا كسانى پناه برد در قيامت ممكن نيست:
 «لا تجأروا اليوم انكم منّا لاتنصرون» مؤمنون، 65

 7 - در دنيا براى آزادى خود يا ملك مى‏توان رهن و وثيقه سپرد در قيامت ممكن نيست بلكه خود انسان را به گرو مى‏گيرند:
 «كل نفس بما كسبت رهينة» مدّثر، 38
 (آرى) هركس در گرو اعمال خويش است .

 8 - نعمت و عذاب دنيا مقطعى و زودگذر است اما در قيامت نعمت و عذاب الهى دائمى است:
 «اُكلها دائم» رعد، 35
 ميوه آن هميشگى‏
 «لا مقطوعة و لا ممنوعة» واقعه، 33
 كه هرگز قطع و ممنوع نمى‏شود .
 «فادخلوا ابواب جهنم خالدين فيها» نحل، 29
 (به آنها گفته مى‏شود) اكنون از درهاى جهنّم وارد شويد در حالى كه جاودانه در آن خواهيد ماند .

 9 - شكنجه و عذاب دنيا قابل تخفيف است اما در قيامت چنين نيست:
 «فلا يخفّف عنهم العذاب و لا هم ينصرون» بقره، 86
 از اين رو عذاب آنها تخفيف داده نمى‏شود و كسى آنها را يارى نخواهد كرد.