كفار قريش وقتى مشاهده كردند مسلمانانى كه به حبشه مهاجرت كرده اند به آسودگى در آنجا زندگى مى كنند و كسانى كه در مكه هستند نيز به پشتيبانى ابوطالب عليه السلام كسى آنها را نمى تواند زيانى برساند، انجمنى بزرگ تشكيل دادند و با يكديگر مشورت نموده در قتل ابوطالب اين خبر را شنيد، تمام بنى هاشم را از زن و مرد آنهائى كه مسلمان بودند و آنهائى كه مسلمان نبودند غير ابولهب در دره اى كه شعب ابوطالب نام داشت كوچ داد.
ابوطالب از دو طرف براى دره ديده بان قرار داد و فرزند خود على عليه السلام را بيشتر از شبها بجاى پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم مى خوابانيد. حمزه پيوسته با شمشير در گرد پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم گردش مى كرد. قريش ديدند با اين وضع كه حضرت در شعب مى گذراند كسى را برايشان درست رسى نيست لذا چاره ديگرى انيدشيدند.
چهل نفر در دارالندوه اجتماع كرده پيمان بستند كه با بنى هاشم ديگر مدارا نكنند نه زن به آنها دهند و نه بگيرند، با ايشان خريد و فروش ننمايند و با آنها هرگز صلح نكنند مگر اينكه پيغمبر صلى الله عليه و آله و لسم را تسليم به آنها نمايند تا به قتل برسانند، اين عهدنامه را نوشته مهر كردند و به ام جلاس خاله ابوجهل سپردند.