«ان ناشئة الليل هي اشد وطئا و اقوم قيلا» (مزمل - آيه‏6) همانا برخاستن در شب براى عبادت و پرستش خدا دشوارتر و براى خواندن استوارتر است. ناشئة: مصدر است از نشا مثل عافية و معنايش قيام و برخاستن است. در روايتى از امام باقر و امام صادق عليهما السلام نقل شده كه فرمودند: هي القيام في آخر الليل معناى ناشئه برخاستن براى نماز شب در آخر شب است. و همچنين از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمود: هي قيام الرجل عن فراشه لا يريد به الا الله تعالى - معناى ناشئة برخاستن انسان است از رختخواب آسايش فقط به خاطر كسب رضايت پروردگار متعال يعنى در برخاستن از خواب، تنها يك نظر دارد و يك انديشه در سر مى پروراند و آن نيت‏خالص براى اطاعت پروردگار است كه هيچ ريا و شائبه اى در آن نيست. به هر حال ناشئة چنانچه گفته شد از نشا گرفته شده و اگر اين كلمه را بر مذكر اطلاق كنند ناشئ مى گويند و اگر بر مؤنث اطلاق شود ناشئة است و در اين مورد چون مقصود از ناشئة عبادتى است كه در دل شب انجام داده مى شود لذا احتمالا به اين خاطر به صورت مؤنث درآمده، زيرا عبادت مؤنث است. اشد وطئا: يعنى زحمت و مشقتش بيشتر است.