سؤال: مى‏دانيم كه آيه تطهير (آيه‏33 سوره احزاب) مطابق شان نزول‏ها و احاديث ‏شيعه و سنى ⁽¹⁾ در شان خاندان رسالت نازل شده و مصداق روشن آن پيامبر (ص) و على (ع) و فاطمه (س) و حسن و حسين (ع) هستند كه به اصحاب كساء نام گرفته‏اند، و آن آيه اين است: «انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت ويطهركم‏ تطهيرا; خداوند اراده كرده (و فقط مى‏ خواهد) هرگونه پليدى و گناه را از شما اهل‏بيت دور كند، و كاملا شما را پاك سازد.» اينك، اين سؤال مطرح مى‏شود كه منظور از اين اراده، اراده تكوينى است‏يا تشريعى؟ اگر تشريعى باشد كه فرقى بين خاندان رسالت و ديگران نيست، زيرا خداوند براى همه اراده تشريعى كرده كه پاك باشند; ولى اگر اراده تكوينى باشد، يعنى آنها از روى جبر پاك هستند، بنابراين چه فضيلتى براى آنها است؟ زيرا مانند فرشتگان، مجبور به پاكى هستند. پاسخ: منظور از اين اراده، اراده تكوينى است، اما در عين حال اين اراده موجب جبر نخواهد شد. توضيح اين كه اراده در آيه مذكور، اراده تشريعى نيست، زيرا اراده تشريعى يعنى اوامر و نواهى الهى (مانند اين‏كه خداوند از ما خواسته نماز بخوانيم، شرب خمر نكنيم و...) اختصاص به پيامبر (ص) و فاطمه (س) و امامان (ع) ندارد، وانگهى در آيه ياد شده، متعلق اراده فعل خدا است، زيرا مى‏ گويد: خدا چنين اراده كرده، روشن است كه چنين اراده‏اى مربوط به خواست‏ خدا در عالم تكوين است.